Dla każdego coś słodkiego

Do gospodarstwa Bodenhof zima przychodzi wcześnie, ponieważ leży ono na wysokości 800 m n.p.m. w Alpach regionu Mostviertel. Mnie to nigdy nie przeszkadzało. Już od dzieciństwa adwentowe wieczory były moją ulubioną porą roku. Bo nawet gdy na zewnątrz panuje chłód, w mojej kuchni jest ciepło i przytulnie. To zasługa mojego pieca na drewno. Co prawda mam też nowoczesną kuchenkę, dzięki której mogę rozpieszczać naszych gości własnej roboty dżemem, jednak trzaskającego ognia i gorącego żaru nic nie zastąpi. „Wiele rzeczy po prostu lepiej smakuje, jeżeli zrobi się je w piecu”. Czy może raczej: upiecze. Bardzo dobrze pamiętam jeszcze czasy, kiedy przed świętami moja babcia rozpalała w piecu i brała się do wyrabiania ciasta na waniliowe rogaliki, pierniczki czy ciasteczka moszczowe. Następnie – niemal z nabożeństwem – rozwałkowywała ciasto i wycinała z niego ciasteczka, ozdabiała je perełkami z cukru, nadziewała marmoladą albo zanurzała w czekoladowej polewie.

Oczywiście wolno mi było jej przy tym pomagać. A mimo to czas oczekiwania, aż będę mogła wreszcie spróbować ciepłych jeszcze wypieków, wydawał mi się wiecznością. Dlatego kiedy razem z naszymi gośćmi piekę przed świętami ciasta i ciasteczka, ogarnia mnie czasem uczucie déjà vu. W repertuarze mam 20 różnych rodzajów wypieków. Oczywiście są wśród nich klasyczne przepisy mojej babci, ale też wciąż dochodzą nowe – otrzymane od gości, zaproponowane przez Geralda – mojego męża cukiernika, albo znalezione w starych książkach kucharskich. „Dla każdego coś słodkiego“ – tak brzmi moje motto. Tak więc dla mojego syna Maximiliana są uszlachetnione marcepanem kruche ciastka z marmoladą. Dla mojej córeczki Leny ciasteczka w kształcie koników. Dla moich stałych gości mini chlebki. „Wyglądają dokładnie tak, jak się nazywają – i po prostu idealnie pasują do naszego domu”. Czas połowicznego zaniku naszych wypieków jest raczej krótki. Z każdych 4 kg ciasta wyrobionego podczas „piekarniczego” weekendu, z którego naprawdę powstają gotowe wypieki (ze względu na obecność dzieci ubytek surowej masy wynosi trochę więcej niż jedna ósma), wychodzi co prawda dużo więcej niż jedna blacha.  Jednak już w najbliższą środę zapasy zgromadzone w ładnych puszkach wyraźnie się zmniejszają. Bo kiedy nasi goście wracają do domu po dniu spędzonym na odbywającym się w pobliżu jarmarku adwentowym w Mariazell, do kawy, herbaty czy grzanego wina chętnie sięgają po ciasteczka. Wielu w ten sposób na nowo odkrywa smaki z dzieciństwa. „Goście pytają o moje przepisy albo od razu zabiera się do roboty”. I tak w naszej kuchni spotykają się rodziny, przyjaciele i całkiem obce sobie osoby. A wspólne zagniatanie i wycinanie, podjadanie i pogawędki łączy ich – bardzo często na dłużej niż na jedno popołudnie. „W ten sposób mogę na powrót wnieść do ich życia trochę spokoju, zamyślenia i radości oczekiwania na Boże Narodzenie”. Bo ciasto w naszych czasach, kiedy wszystko robimy w pośpiechu, ma w sobie coś z symbolu. Bo wymaga cierpliwości i czasu, miłości i staranności. Musi urosnąć i odstać swoje, wymaga pełnej uwagi i całej siły rąk. Kto je robi po łebkach, nie może liczyć na sukces.

Więcej informacji:

Bodenhof, Państwo Schenner w 3223 Wienerbruck / Dolna Austria

www.UrlaubamBauernhof.at/bodenhof